Afscheid 3

De laatste week hier zit er bijna op. Vanaf morgen is het nog precies 14 dagen en dan sta ik weer op Nederlandse bodem. De komende 2 weken zullen wat anders zijn dan de weken die achter mij liggen. Geen kinderen meer, geen school maar indrukwekkende natuur.

Bij gebrek aan Sara (die is inmiddels al met vakantie) moest ik deze week voor transport zorgen. Nou dat heb ik geweten. Na maandag was ik al overspannen. Drivers die niet op komen dagen, trips die er op het laatst tussen moeten worden gepland en eigenwijze studenten die denken dat ze zo even met de Mercedes naar PE kunnen... Maar zo goed en zo kwaad als het ging heb ik het allemaal in goede banen kunnen lijden.
Woensdag was een schitterende dag. Samen met de kinderen van Ingubo naar Mansfield geweest (dat park met die giraffe). De giraffe was er alleen niet... Maar de kinderen hadden een geweldige tijd. De hele ochtend hebben zij zich uitgeleefd in het zwembad, schommels, trampoline enz. In de tussentijd staken wij de braai aan, en konden ze om elf uur genieten van een heerlijke hamburger. Toen aan de horizon het busje van Stenden verscheen kwam dan ook van veel kinderen de opmerking: Gaan we nu al weg? Voor ons was dat een bevestiging dat de ochtend zeer geslaagd was. Hadden wij sochtends de kinderen van entertainment voorzien, smiddags werden deze rollen omgedraaid. De kinderen zouden een toneelstuk gaan opvoeren wat ze samen met Mahoj hadden geoefend. Dit was om afscheid te nemen van de studenten. Hoewel ik van het grootste deel niks kon verstaan (ik versta nog steeds geen Xhosa) was het alleen al geweldig om te zien hoe de kinderen hun best deden in dit toneelstuk. Op zo'n moment besef je je weer dat je het afgelopen half jaar een behoorlijke band met ze hebt opgebouwd. Een ding is zeker, je gaat ze missen, allemaal! Na deze geweldige voorstelling, die ook bestond uit zang en dans, konden wij niet achterblijven. Samen met de SPH studenten heb ik de kabouter plop dans voor gedaan, waarna iedereen mocht mee doen.
Donderdag en vrijdag heb ik vooral in bed doorgebracht. Een milde variant van buikgriep had me getroffen. Doordat er vrijdag niet voor ons werd gekookt... maar een pizza besteld. Inmiddels gaat het weer wat beter.
Het is stil op de campus. De meeste Afrikanen zijn reeds weg, een handje vol grand tour studenten is nog over. Morgenochtend vroeg (7.30) zal ik samen met de laatste Grand Tour studenten vetrekken naar PE. Om 10 uur wordt ik daar opgehaald door de Nomad truck en zal mijn vakantie beginnen. Het "thuis" wat voor 5 maand je thuis was laat je achter maar de herinneringen aan deze plek neem je voor altijd met je mee!

De reis (zie kaartje) begint in Port Elizabeth. Van daaruit gaan we naar Hogsback. Vanuit Hogsback steken we de grens over van Lesotho en verblijven daar in Malealea. Vervolgens gaan we via het Drakensgebergte terug naar de kust en vier ik kerst avond in Durban. We gaan verder langs de kust en verblijven 1ste kerstdag in St Lucia. Vervolgens steken we weer de grens over en overnachten we in Swaziland. De laatste dagen staat het Krugerpark op ons te wachten. Van daaruit is het in een streep rechtstreeks naar de airport van Johannesburg en hoop ik dat ik mijn vliegtuig haal. Op 31 december om 21.20 zal mijn vliegtuig vertrekken richting München. Ongeveer boven Oeganda zal ik bij mooi weer kunnen genieten van het vuurwerk en heeft de stewardess hopelijk een fles champagne voor me. Om 7 uur sochtends (1 januari) zal ik landen op München. Daar heb ik 4 uur de tijd om de goede gate te vinden voor het laatste deel van mijn reis. Om 10.55 vertrek ik vanaf München en hoop om 12.30 op Schiphol te arriveren. Daar wachten mijn ouders mij op. Zij zullen uiteindelijk zorg dragen voor het laatste stukje van de reis. Moe doch voldaan hoop ik die avond weer in Ommen te zijn en vanaf mijn computer daar jullie te kunnen berichten over de laatste twee weken in dit mooie land.