Week 5

Maandag en dinsdag waren rustige dagen, zondag nacht namelijk ziek geworden, dus deze dagen lekker rustig aan gedaan. Inmiddels al weer helemaal opgeknapt!

Woensdag weer een dagje Ingubo. Eerst met Mahoj naar de dump. Het gerucht ging dat de captain van het Ingubo soccer team daar zou zijn, en die moesten we hebben. Als we hem namelijk konden overtuigen om naar Ingubo te komen dan was het voor de anderen ook makkelijker om te komen. Maar helaas, de Captain was in geen velden of wegen te bekennen. Elke keer is het toch weer naarmakende aanblik: vrouwen en kinderen die tussen het brandend afval nog dingen van " waarde" zoeken. De jongens die wij toespraken renden weg omdat er een vrachtauto aankwam, ze springen er achterop en doorzoeken als gekken het vuilnis wat achterop licht. Met dingen waarvan zij denken dat het waardevol is komen ze terug. Hun leven is hier op de dump. Als er geen vrachtauto is hangen ze een beetje rond en vervelen ze zich. Op de terugweg gelukkig nog drie jonge kinderen van Ingubo tegengekomen. Ze herkenden mij en sprongen zo in de auto. Een wat bange moeder kwam voorzichtig naderbij en vroeg wat ik met haar kinderen ging doen, het woord Ingubo was genoeg en ik kreeg ze mee. Op de terugweg nog langs twee vaders geweest van voormalige Ingubo kinderen. Met hun gepraad over hun kinderen en duidelijk gemaakt dat het goed voor de kinderen is om naar Ingubo te komen. Toen ik er achterkwam dat we naar de vader van een kind gingen die alcoholic was en haar kind al meerdere malen had mishandeld ben je wel op je hoede. Natuurlijk was het verhaal van de vader anders. Juist door het verhaal bij iedereen na te gaan kom je er pas achter hoe complex het allemaal met elkaar is verweven en hoe ontzettend moeilijk het is om de neerwaartse spiraal te doorbreken. De vader kan niet meer goed lopen en heeft zo zijn eigen problemen en reageerd dit af op de kinderen. Dus eigenlijk moet hij ook geholpen worden. Maar als je die ook wilt helpen dan zijn vrouw ook, en zijn andere kinderen enz. Dat is onmogelijk dus je moet er iemand uitpikken. Je moet ergens beginnen in de hoop dat deze persoon het met zijn eigen gezin doorzet en er zo voor zorgt dat er een betere samenleving komt. De gesprekken met de vaders waren zeker indrukwekkend. Smiddags computerles gegeven aan 16 pubers uit de collord town ship. Dankzij het feit dat ik iemand had die me kon helpen liep dat erg goed.

Donderdag een normaal dagje in Station Hill Primary School. Ik mocht uitleggen hoe kaas werd gemaakt :) Daarnaast mochten ze een kleurplaat maken van een boom. Morgen is het namelijk nationale boomfeestdag, meer daar over in het volgende verslag.

vrijdag: Een normaal dagje, les gegeven in rekenen en pinball gedaan met de kinderen op de computer.