home affairs

Om 8 uur vertrokken naar Port Elisabeth voor mijn Visum. Het blijft toch een indrukwekkend landschap. Onderweg waren er wat wegwerkzaamheden. De (voornamelijk) vrouwen die 100 m voor de wegwerkzaamheden met een vlag staan te zwaaien hebben toch zeker recht op een veiligheidstoeslag... Toch mooi dat ze hier voor alles wel iemand inzetten. Na een mooie trip en een openhartig gesprek met de driver die het jammer vond dat hij al getrouwd was, want anders zou hij met een van de mooie Nederlandse dames zijn getrouwd werden we afgezet bij Home Affairs. Ilona had me al op het ergste voorbereid qua wachttijden en tempo. Nadat je de Afrikanen voor de deur hebt afgeschut en hebt duidelijk gemaakt dat je echt geen pasfoto hoeft treed je een van de minst efficiente plaatsen ter wereld binnen: Home Affaris. Sochtends heb je drie keer gechekt of je alles voor de Visum aanvraag bij je hebt. Volgens het lijstje van de site, en volgens de mensen van Stenden had ik alles. Je krijgt een nummer bij de balie: 1115. Je ziet op het scherm dat nummer 910 aan de beurt is.... Ik had mijn boek mee, dus begon vrolijk te lezen. Gelukkig was er een andere student mee die al wat vaker hier was geweest die mij er op wees dat ik in de verkeerde rij zat. Gelukkig bleken getallen boven de 1100 een eigen balie te hebben en ik was dan ook al na 45 minuten aan de beurt. Na uiteindelijk duidelijk te hebben gemaakt dat ik een studie permit nodig heb en daarvoor al wat andere (dus foute) formulieren had ingevuld gebeurde helaas toch het onvermijdeljke. Ik had nog een medisch raport nodig om te bewijzen dat ik op en top gezond ben... Laat daarover nou niks op de site staan, en de mensen van stenden wisten dit ook niet. De vrouw achter de balie bood mij uiteindelijk twee mogelijkheden: terugkomen met het medisch raport of eind september terug komen om mijn visit permit te verlengen met 90 dagen. Ik moet nog maar even beslissen wat ik ga doen. Daarna samen met de driver nog even geluncht in een enorm grote shopping mall en maar weer naar huis. Een verspilde dag? Ik denk niet dat je in Afrika zo moet denken!